şanslıyım.
çünkü bu hayatta tüm istediklerim oldu.
biraz istediklerim biraz, çok istediklerim çok oldu..ne çok eksik oldu, ne biraz fazla oldu.
ilkokulda Galatasaray atkım olsun istedim, oldu. zaten futbola ilgim o atkıyla başladı ve o atkıyla bitti. büyükbabamın okuma yazma öğrendiğimi görmesini istedim, oldu. ben okula başladıktan 2 ay sonra öldü. cenazesinde tüm mezar taşlarını okudum. kafamda yazdığım ilk şiirin harfleri, o çok sevdiğim adamın cenazesindeki mezar taşlarından kalmaydı... 7 yaşımda ilk şiirim ölüm üzerine olsun istedim oldu.
25 sene kedi istedim, 26.sene 2 kedim oldu. özgür olmak istedim oldu. kafamın dikine gideyim dedim oldu. çok seveyim istedim oldu. çok sevileyim istedim oldu...
Woswosları izlerdim hep filmlerde ve pencerelerde, bir sabah bi baktım ki woswosumuz oldu. düzensiz bir işim olsun istedim oldu. fotoğrafçı olmak istedim oldu. film çekmek istedim oldu. "büyüyünce ne olacaksın?" sorularımın cevabı hep "film yönetmeni" olmuştu. en çok kendi hayatımı yönetmek istedim, oldu.
babam ebediyen hep mutlu olsun istedim çok sevdiğimden, ölümü bile ebediyen mutlu olacağı tek yerde oldu. bi gece rüyamda kırmızı bisiklet gördüm, o hafta kırmızıya çalan renkte bisikletim oldu. iyi ki dediğim daha ne çok şey oldu...
...ve eminim isteseydim çok param, yazılı kağıt üzerinde tapulu bir kocam, hayvan sever olacakları kesin olan boy boy çocuklarım, aynalı yemek odası takımlarım, ayakları yere basmayı marifet bilen hayallerim de olurdu.
artık istediğim tek şey gitmek...görmek...her sabah yeni bir şeylere uyanmak,her akşam yeni bir şeylere uyumak. biriktirdiklerim, gözlerimi dünyanın gereksiz gerçekliğine kapadığımda gördüklerim...nereye ne kadar mesafeye ne kadar süreyle gittiğimin önemi yok. önümde yalnızca rüzgar yol ve umut olsun...
istiyorum..
🌾
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.