fotoğraf kağıdın yüzü...
kağıt ağacın ölümü...
tüm yaralarım ölü bi ağacın kusursuz parçaları şimdi..
yaralarım fotoğrafla doğaya dönmüş...
"fotoğraflarımdaki insanlar..iyi geceler size..
uyumayı seversiniz siz..sizler uyuyabilesiniz diye uyanığım ben bu saatte...
sırtınız dönükken bile, yüzünüzü görebildiğim için
ölümsüz olmanız için fotoğrafladım sizleri geçmişime.
en yakınımdayken bugün, birgün en uzağımda olacağınızı bildiğimden biraz da...
bir ol'uş ve bir öl'üş hikayesinden ibaret kıldım sizleri..
ol-makla öl-meyi ayıran sadece tek bir harfin üzerindeki iki nokta ise,
üç nokta koyup sonuma, sınırsız kılabilirim kendimi hayata...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.