9 Ağustos 2009 Pazar

gü'Ruh Sancısı

avazı çıktığı kadar bağıran bu gürültülü sessizlik benim iç savaşımdı, bu savaştan arda kalanlar, yıkıntı bi ruhşehri ve kan gölüne dönmüş ağırbaşlılığı insaniyetimin. evet doğrudur bir mağlubiyetten yola çıktığım, doğrudur gölgede yaşamamak adına çöl sıcağında oturup kumlara şiirler yazdığım...yanmış et kokusundan öte yanmış ruh kokusudur güneşin acıttığı yaralarımın izinden yayılan..
ben bir dinsizdim, inançları ile yaşayan bir yeryüzü haritası üzerinde. bi zenci oluyordu hep fikirlerim beyaz ırklı düşüncelerin hüküm sürdüğü medeniyetler içinde.


kimsenin kendini tanımadığı körler ülkesinin, herkesi bilip tanıyanıydım...

dev boyutlu aynaları sığdırmışlığım vardı içime..

rengim yoktu...

çok sonraları farkettim
bunca doğrunun içinde bir yanlışlığım vardı tümden


agst'09

2 yorum:

  1. Yanlışlığın neydi?

    Bencilliğimi bağışla lütfen ama bunu bilmeye ihtiyacım var...

    YanıtlaSil
  2. bazen düşlerimi gerçekliğe taşırdım..olmayan bi dünyadaki kadar kusursuz sandım bazı şeyleri..

    yanlışlığım insanlara güvenim oldu hep..yanlışlığım insanlar..

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.