30 Nisan 2012 Pazartesi

sabun


önce insanlar gidiyor hayatından bir bir...sonra eşyaları..
tam avunacak bişeyler bulduğunda hem de. pek de avunacak birşey kalmadığı halde.

bugün çocukluğumun geçtiği ev satıldı.bugün çocukluğum satıldı...
büyükannemi son yolculuğuna camından uğurladığım ev satıldı. bugün arka balkonunun duvarına ilk aşkımın adını karaladığım ev satıldı.
ölmüş bir insanın hırkasından kalan sabun kokuları vardı duvarları arasında.her ne kadar o günden sonra gidememiş olsam da, varlığını bilmek güzeldi. odalarında, yaşlı bir kadının hırkasındaki sabun kokularının sinmiş olduğu duvarların varlığını bilmek...
koridorlarında ilaç kutularından evler yaptığım ev bugün satıldı.
bugün sabundan üretim çocukluğum satıldı.
elimde olsa sahip çıkardım,beslerdim büyütürdüm orada kapalı kalmış kendimi. şimdi ne oldu biliyor musun? şimdi olan sadece bir parçamın daha benden uzaklara gitmiş olması yeni sahipleriyle.
şimdi bütün sabunlar büyükannem,
şimdi bütün duvarlar sadece ev.
bütün evler boş.
bütün ölümler sabun.




1 yorum:

  1. Parçalar çok uzakta değil. Kendi dünyanı kurduğun ruhunun en lanet yerinde saklı,bugün satılan,anılarının geçtiği bu ev. Sevdim bu yazıyı.

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.