bütün dünya'm hasta...

neden her yeni gün insanlara yaklaşma umudu taşırken nefret ediyorum daha çok????

neden görünümüm bir insanken onların arasında kendimi yapayalnız hissediyorum???? ne kadar boktan bi duygu...beni insanlığımdan soğutup, kendi cinsimden, soyumdan tiksinmemi sağlayan yine insan'ın ta kendisidir !

sokakta beslediğimiz bir kedi, başına tekme yedi bu sabah..üst kattaki komşularımızdan biri yaptı bunu...apartmana girdiği için...tek sebep bu. kimseye bir zarar ziyan vermişliği yok oysaki...öyle ya...onlara yaşayacak 1 avuç alan bırakmamışken,nasıl olur da biz insanların alanına girerdi bu hayvan...büyük bir suçtu bu. "vur kafasına" dedi kız annesine...sabahtan beri beynimde yankılanıp duran bu ses beni yiyip bitiriyor. "vur kafasına pisliğin, vur kafasına !!! vur vur vur kafasına !!!!! "

yetişip engel olamadım. o kadını ve kızını ellerimle öldürmeyi,acıdan kıvrandırmayı nasıl isterdim. yere yatırıp kafalarına vurmak vurmak vurmak. ve nihayet kan içinde kalmış kafalarını ezmek....

1 avuç mama alıp indim aşağı. tekmelenen başını avuçlarıma alıp sevmek istedim..yoktu..kimbilir ne oldu. şu an bir insan ölse karşımda, hiç etkilenmeden dimdik durabilecekken, insanoğlunun "vur kafasına" dediği değersiz bir can için ağlayabiliyorum.boğazım düğümleniyor... sevmenizi bekleyen yok bu zavallıları. sevgi öğretilmez çünkü...ama hiç olmazsa zarar vermeyin. onlara bizlerin sevgisi yeter...bizim insana verecek sevgimiz yok çünkü.kalmadı.bırakmadınız...elinizi sürmeyin,okşamayın onları...ama "vurmayın"da...

canım babaannem; "bir hayvan ağlarsa, bütün dünya hastalanır" derdi...benim bütün dünyam hasta sayenizde...

etrafımda ufak da olsa hastalıklarından arınmış bi dünya kurmaya çalışıyorum, dokunma etrafımdaki canlara insan ! pisliğini kendi cinsin üzerine akıt !

ölüm var değil mi? ölüm gelip alacak neyseki hepimizi.bunu bile bile kendinden kat kat zayıf olan şu canlıyla bitmeyen savaşın niye insan?? arabanızla vurup kaçıyorsunuz, tonlarca yemek atılıyor çöpe, bir avuç çıkarıp vermiyorsunuz. elinizde milyonluk köpeklerinizi gezdirirken, yanınıza yaklaşan şefkat bekleyen bir cana tekmeyi basabiliyorsunuz. bir poşete koyup çöpe atıyorsunuz ufacık canları. bu egoistlik niye insan? bu paylaşımdan uzaklık niye? senin bencilliğin benim hayat sevincimin sonu oldu insan !...

öldüğümde en çok insana benzeyen bedenimden kurtulacağım için seviniyorum...insan, seni sevmeye çalıştım inan, ama nefretim her geçen gün özenle büyüyor.iyileşmem için zaman yok...tüm dünyam hasta çünkü...