20 Ekim 2009 Salı

kutu



keşke..
acı çektiğim zamanlarda
onları çıkarıp da zarar vermeden zedelemeden koyabileceğim
çok büyük ve bomboş kilitli bir kutum olsa...
böyle bir kutum yok..


...çok şey olmak istiyorum henüz yaşıyorken..çok düşüncemi yazmak..çok kitap okumak..
çok yaşamı izlemek...çok sevmek...çok insandan vazgeçmek...
çok şey konuşmak, çok şey susmak...
çok şey yaşamak..çok şey ölmek..




21 ekim 09
01:18


3 yorum:

  1. Kimsenin böyle bir kutusu olamaz, olsa AN'lar ANI'lar olur muydu? Olmazdı çünkü, kimse arada da olsa açmazdı! Açıpta yoklamazdı geçmişini ve izlerini..

    YanıtlaSil
  2. kutumuz var aslında..içimiz..
    ama kapatıp ağzını kilitleyemiyoruz işte...

    YanıtlaSil
  3. Ama ben bunu çok sevdim içimde kendimi buldum o kutuları yapabilirsin aslında zor mu yaşadıklarını yazmak anı kaçırabilirsin belki ama her gün tutsan içindeki acıları dışarıya vursan hatta kavramlara bölsen filan ne bileyim iyi fikir gibi gelse de zaman ister o bile kilit vuramayız çünkü bizi biz yapan o kutunun içindekilerdir.
    ...çok şey olmak istiyorum henüz yaşıyorken..çok düşüncemi yazmak..çok kitap okumak..
    çok yaşamı izlemek...çok sevmek...çok insandan vazgeçmek...
    çok şey konuşmak, çok şey susmak...
    çok şey yaşamak..çok şey ölmek..

    Buna bittim ve ben bunun yolcularından biriyim galiba adım adım takip ediyorum çünkü...

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.