gecelik

ben insanları sevmiyor değilim..insanları sevmiyorum
onlar da tanısaydı sevmezlerdi beni..

çünkü ben son zamanlarda biraz daha fazla ben'im
her geçen gün biraz daha geç saatlerinde uyuyakalıyor olmak gecenin, benim suçum değil
kişinin en müebbet hücresi kendine cesurca söylediği itiraftır..farkındalık başlar ilkin..
etrafımda yükselen duvarlara şaşmamak lazım...itiraflarımı hep bu güne saklamıştım.

beklenen zaman, beklenmediği anda gelebiliyor.
işte hayat yine başa döndü, hepimiz aynı yerde,yine yeniden ölüyoruz...
toplu katliama sahne oldu dünya düşünerek ölenler için

ey tek gecelik aşk !
kalmayı isteseydin sana yetecek bi odası vardı içimin
ama gitmen gerekiyor hep o sahip olduğum korkunç özgürlüğü bana bırakıp...



agsts'09