gözPINARı

yazmaya ihtiyacım var
azalmaya önce
azlığımdan çoğalmaya sonra..
tanımlamaya çalışıyorum bazı kavramları
zamanla tanımlamaya çalışmaktan vazgeçiyorum
tanıma ihtiyacı olmayacak kadar kendi kavramlarını çizmiş hayat.
şehir ışığında bile gökyüzüne çok fazla yıldızı seçebilmeye başladı gözlerim
uzun süre baktığımda karanlığa gözlerimi kırpmadan, yanmaya başlamıyorlar artık..
çıplak ayakla basabiliyorum kara
istersem çok uzaklara gidip dönmeyebiliyorum
yüksek sesle bağırırken karşımdakinin gözlerinin içine bakarak, susabiliyorum..
duymuyor..
ilk kez okuyormuş gibi çok eski bir kitabı, sonunu merak edebiliyorum
sevmeyi deniyorum insanları..sanki hiç denememiş gibi daha önce..
alışmaya çalışıyorum,unutmaya değil...

bazen mutlu da olabiliyorum..

çünkü bilinçaltımda gözPINARları kurumuş bi kızın örülmeyi bekleyen dağınık saçları var..

14 temmuz'09

03:47