kanama

içimde hep tutunduğum ellerden açılan yaraların iyileşmezliği var
bu yüzden bu kadar derinden kanamalarım...

yaralarım ağır
kan kaybından öldü yaz...

ağustos 08

ruh beyanı

şehirlerim oldu bazen
şehirlerimde ölen insanlarım...
elini bırakmak için can attığım
tutmak için uzandığım çocuklarım...
oyuncaklarım oldu
sonra kalemlerim
kitaplarım sayfalarım
dolu şişelerim,
boş bi kalbim oldu...
fırlatıp atılmaya müsait düşüncelerim
yapıştırılmaya değmez kırıklarım oldu..
gel-lerim...git-lerim...
farkındalıklarım oldu, olmasından korktuğum..
günlerim oldu
güne bağlanmayan gecelerim..
içine girdiğimde dışını göremediğim evlerim oldu..
sönük lambaları arasında sabahladığım
karanlık odalı evlerim..
yaparken zevk aldığım hatalarım oldu
işlerken pişman olmadığım suçlarım...
ben kimim neyim bilmek istemedim
anlatmadı kimse...
seçebilecek seçeneklerim oldu kimi zaman
içinden birini dahi seçmemeyi tercih ettiğim..
bükülen bi bileğim bazen
dik duran bi başım oldu...
ben oldu..sen oldu..onlar oldu...
birşeyler zamanla
yeni doğan kişiliklerim oldu
öldürdüğüm kişiliklerden artan...
zayıf iradelerim oldu
ne alıp götürüldüyse benden
bilmediğim bir bitmişliği diriltti sanki yeniden
anlatacaklarım oldu hep
anlamayacak gibi oldu herkes..
bulutlarım oldu
yağamayan yağmurlarım
dönülmeyen köşelerim oldu
alışılmadık beklentilerim hayattan...
sevilmeyen yönlerim oldu
anlaşılmaya gayret edilmeyen...
kanamalı yaralarım oldu, acısından iyileştiğim...
göçebe duygularım
yerleşik aşklarım
ruhsal düşüklerim oldu...
bedensel ölümlerim, zihinsel doğumlarım...
ne olursa olsun, içine düştüğüm okyanusta
uzaktan görünen bir limanım oldu...
ters akıntıda hep,
limana yüzdürdüğüm kağıt gemilerim...
büyük dalgalarım oldu yıkan
büyük umutlarım yaratan...

4 ağustos'08

kalabalıktır yalnızlık

saatler çalar..saatler durur...kış olur için..yağmur olur ifaden...yollar uzar, yollar kısalır tümden...bilinçli ayrılıkları bilinçsiz insanlıklara tercih eder olursun
bulursun içindeki aynaları...kırarsın bir bir...
sırf kırmasın diye biri...kırmak acıtır ama kırılmak kadar değil...

balıklar yolunu kaybeder sularında
kıyına vurur ölüleri...
dört yan aynı ton mavi...
aynı sonsuz yalnızlık...

28 temmuz'08

içimdeki derin...

parçalamak istemedikçe
tamamlanmıyor da...
hep yokoluş doğuruyor yenisini...
gitmek istiyorum kenimden uzağa
kendim öyle kırıcı ki,
öyle kırılgan ki...
kimin umrunda içimeki nehir
içimdeki derin su...
kendimi sürüklüyorum sınıra...

6 agsts'08

insan?

size içimdeki gökyüzünden sözetmedim hiç
içimdeki mavinin tonlarından...
maviyi nasıl kaybettiğimden
yerine neyi neden koyduğumdan...
sislerimi kaybetmemeyi isterdim..izlerimi de...
size izlerimden sözetmedim hiç...
bulutlandı cümle, silikleşti iz...
beklenmedik engeller yoluna çıktı
beklenmedik rötarlı düşüncelerin..
size kendi bedensizliğimden söz etmedim hiç
dönüp dolaşıp kendi dışımda kalışımdan
uykusuzluğumdan
uyruksuzluğumdan...
bir "iç" savaştan...

söz etsem anlar mıydı "insan" ?


7 ağustos'08