belki..belki..

belki senin olduğun yer, aşılması istenmeyecek kadar uzak...belki çok daha yakınsındır bana, diğerlerine olduğundan..belki susamışsındır uyanırken uyur uykularının içinde,belki suya doymuşluğun vardır, tüm yaşadığın gerçeklikleri hayale dönüştürdüğün okyanus ülkelerinde...belki göreceksindir,belki gözlerine ulaşmak sözkonusu bile değildir...belki gülüş belki de ağlamak yakışacaktır dudağının yanağına kıvrılan eğimine...belki ufak bişeydir aklında kalanlarım, belki çok büyüktür yeri bende bile olduğundan..belki bir ayna kırılmıştır yüzünde,belki ben gülüşünü yara sanmışımdır hep kırıkların arasından görmüşlüğümle...belki bana yakıştırdığın şeydir yalınlık...belki kalabalık olmamızı istemeyişindendir tenha kırılganlığın...belki kayıplarımız büyük..belki kazanacaklarımız çok daha fazla..belki binlerce yazım hatasından biriyiz, belki de cesaretsizliğimizden kusur bulamıyoruz yalnızlığımıza...belki doğruyuz, belki hata...belki yürüyüp geçtiğin şehirlerim bi tek sana açılmıştır...belki yürüyememişsindir bile tek bir sokağımda...belki binlerce saç telinden biriyimdir parmaklarının arasında..belki taranmamış bir örgüdür varlığım çocukluğunun herhangi bir kalıntısında...belki susmayı seçtiğin gibi konuşmayı da denemişsindir yeri geldiğinde...belki senin bana duruşun bir çocuğun karanlık korkusu gibidir...belki elini uzatsa ışığa korkularının biteceğini bildiği halde..

belki sen..belki ben..belki gecenin 3'ü..belki kum,belki rüzgar...belki bulut,belki umut...
belki parçalanmış bütünlerini bana bırakışın ama farkında olmayışın gibi,susmayı ne çok seviyorum belki duyarsın diye...

17 nisan 2011
03.40