7 Ocak 2011 Cuma

yalnız -1

biz bizi kendi dinginliğimizden, kendi durulmuş suyumuzdan yıkadık...biz kendi kopardığımız fırtınanın dur bilmez kıyısına ölü bıraktık ikimizi..bizler için aynı topraktı üzerinde ayrı yaşamayı seçtiğimiz...aynı suyun yatağıydık bir yanımız kurak bir yanımız yaş...uzak yolların yakın gideniydik..kendimize ayırdığımız okunaksız kılınmış bi yaşamın okur-yazar çocuklarıydık...okulumuz aşktı, okuduğumuz ağlamaklı bi tiyatro parodisi...1+1 =2 idi... bu kadar basit bir aritmetiği varken hayatın...biz eksilmenin derdindeydik..değil kimin kaldığının kimde; kimin gittiğinin kimden...önemi vardı bizde...


***


ellerimde yolunu bulmaya çalışan bi nehir yatağı gibisin...aşındırmaya çalıştığın yol, ellerimi acıtır çok...acıtacaktır da...sen akıp gidersin ama...akıp gitmen olağandır hep...

8 0cak.2011
03:44

1 yorum:

  1. Akıştır bir yerde içimizi yaşatan şey hep yaşamaktır isteği içimizin bir yeri .sevgiler

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.