ama ille de yazmak gerek bişekilde,ille de kalıcı kılınabilirliğini göstermek lazım yaşama bişeylerin...yazacak çok şeyim birikti...çok şey yaşıyorum çünkü..hem içerimde hem dışarımda...yazacak çok şeyim birikti...bi kedim oldu herşeyden önce (: ama izlemekle yetiniyorum şu sıra herşeyi-herkesi...gözlerim kendi yuvasına bile sığamayacak kadar açıkken, aslında sımsıkı kapatmış gibi göstererek sizlere...öylece izliyorum...dostlarımın kusursuz birer düşman; güvendiklerimin, önüne geçilemez, azılı birer sahtekar olabilirliğini; hiç umulmadık kişilerinse çok derinlerimde yer edinişini izliyorum..başımı kendime yasladım biraz..ufak bi hava deliği açtım kutuma..izliyorum bu ara...ve sevdiğim çok az sayıda insanı da kırabiliyorum şu sıralar..istemeden...affedin...içimdeki koskocaman bir bütünün, insanlık tarafından ufalanmış tüm tuzla buz zerreciklerini yeniden adam edebilmeye çalışıyorum çünkü...
6 mayıs 2010
02:42
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.