niye böyle
niye bu acıyan yerde kan bitmiyor
niye ölüm bu kadar cesaretsiz karşıma dikilmek için
hayat bir o kadar cesaretli..
niye yalnızız..niye gitti içimden birçoğu
niye ben varım..niye sen olduğum yerde değilsin
niye yollarım bu kadar kısa..niye sessizlik gürültü gibi geliyor
niye deliriyorum
niye bu kalan akıl bütünlüğüm
niye anlatamadıklarım...niye anlayamadıkların
niye savaşıyorum..niye bu içimdeki barış isteği
niye sevebiliyorum hala nefretlerimin içinde
niye insan diyorlar bana..niye utanıyorum bu tanımlamadan
niye kim olduğumu biliyorum..niye kimliksizim o halde
niye kayıp sanılıyorum
niye hala varım..niye hala bulunabiliyorum..
niye böyle..
niye bu acıyan yerde kan bitmiyor.
15 eylül o9
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.